Savoir faire

De tentoonstelling savoir faire richt zich op het gebaar, zowel in zijn vervreemding door de huidige productielogica als in zijn emanciperende eigenheid.

Kunstenaars: Hughes Dubuisson, Camille Dufour, Barbara Geraci, Olivia Hernaïz, Hélène Moreau, Pauline Pastry, Alice Pilastre, Éric Van Hove

Curatoren: Pierre Arese et Laurent Courtens

De werken van de acht geassocieerde kunstenaars bevestigen een fundamentele maar gecompromitteerde opvatting: de uitoefening van het beroep is vooral de implementatie van een intelligentie die zowel praktisch als creatief is, in verzet tegen de opmaak die wordt opgelegd door gestandaardiseerde organisatiesystemen.

Olivia Hernaïz schetst op parodistische wijze de manier waarop lichamen worden beperkt, onderworpen en geïnstrumentaliseerd door de kapitalistische productie. Hughes Dubuisson, Camille Dufour en Alice Pilastre zetten hun eigen beheersing van traditionele processen in (muntgieten, houtgraveren, weven). Barbara Geraci en Pauline Pastry onderzoeken de erfenis van verloren handigheid en de opkomst van nieuwe kennis in industrieel werk. Éric Van Hove mobiliseert de knowhow van Marokkaanse ambachtslieden bij het experimenteren met een project dat verband houdt met het koloniale verleden, en legt het verband tussen de exploitatie van natuurlijke hulpbronnen en die van arbeidskracht. Hélène Moreau combineert moderne esthetiek en aandacht voor het ambacht in de opstelling van kostbare volumes waarin afdrukken, impressies, metaal en houtsnijwerk worden vermengd.

Werk, handwerkelijkheid, materialiteit, de bewegingen van gedachten en lichamen die aan het werk zijn, zijn allemaal bestaansmodaliteiten van het gebaar, de vrucht van een kennis en een doen waarvan het zowel de gist als de horizon is.

Een programma van bijeenkomsten en podcasts breidt verschillende van de in de tentoonstelling aan de orde gestelde kwesties uit. Daartoe behoren de evolutie van de arbeidsomstandigheden en de gevolgen daarvan voor de mens, het gebaar als het fundament van onze menselijkheid, de herovering van de productiemiddelen en het ter discussie stellen van het voorouderlijke onderscheid tussen kunst en ambacht.